رنگ ست کردن لباس

- بیشتر وقتا تحمل می کنم. تو همه ی جامعه هایِ کوچولویی که بودم، مثل خوابگاه یا جمعای دوستانه، همه اذعان داشتن که انعطاف پذیریِ خوبی دارم در مقابل خیلی چیزا. که خوب می تونم خونسردیمو حفظ کنم در خیلی از شرایط. ولی بعضی وقتا، تو یه دوره هایی، نمی گم باید، ولی من دلم می خواد بزنم تو دهنِ بعضیا! نه اینکه کارشون یا حرفشون خارج از محدوده ی تحملِ عادیم باشه. ولی اون مواقع، دایره ی تحملم کوچیک می شه. بعد فقط دلم می خواد یکی، حرفِ یه کم، فقط یه کم، نامربوط بزنه. همچین با کفش می رم تو دهنِ طرف که همه ی حرصم، به تمامی و کمال، خالی بشه! الانم از اون موقعاست. فقط دعا می کنم، واقعا دعا می کنم، که اونایی که باهاشون چش تو چش می شم، پاشونو از گلیمشون دراز تر نکنن! 

- آدم برداره استامینوفن کدئین بخوره، که تمرکزش یه کم بیشتر بشه، بلکه بشینه پایِ کارش. بعد همین که لپ تاپو روشن کرد، تو همه ی چت روما و فروما و مسنجرایی که اکانت داره آنلاین بشه و همه ی وبلاگای مورد علاقشو، 5 مین یه بار چک کنه! :| آخ دلم می خواد خودمو خفه کنم!